(1) Ze względu na tych, którzy skłócają ludzi, wprowadzając ich w błąd lub ich odwracając od przepowiedni, dziś nikt nie zauważa, że Syn człowieczy jest tym Shiloh, którego Jakub ogłasza gdy prorokuje na temat swoich dwunastu synów. Nikt nie wie wówczas, że chodzi o Syna jedynego, którego widzimy również poprzez wiele innych postaci w Piśmie Świętym. Lecz, bez względu na imię które jest mu dane, chodzi zawsze o syna Bożego jedynego, a nie o kilku.
(2) Można również przeczytać w Księdze :
Ale zatwardzone są zmysły ich; albowiem aż do dzisiejszego dnia taż zasłona w czytaniu Starego Testamentu zostaje nie odkryta, która przez Chrystusa skażenie bierze.
Skoro zasłona zanika w Chrystusie (co oznacza w dniu w którym pojawia się on na Ziemi) czyli tylko dziś, ponieważ ja rozrywam zasłonę Księgi na dwoje, od góry do dołu. Do chwili obecnej nie wiedzieliście że Pismo Święte było osłonięte, i że to z przybyciem Syna (dla którego jest ono napisane) ta zasłona znika. Jeśli więc Syn przyszedłby dwa tysiące lat temu, jest oczywiste, że wiedzielibyście, co oznacza Jego ukrzyżowanie, Jego zmartwychwstanie, w którym bierze on udział jako pierwszy z nas wszystkich, a także o ostatecznym sądzie, który przeprowadza, o wybranych, o królestwie i o każdej rzeczy. Wykażcie więc skromność, i bądźcie spragnieni poznać co naprawdę należy wiedzieć o Synu jedynym, ponieważ, tylko on jest w stanie rozerwać zasłonę w świątyni, tę słynną zasłonę pokrywającą Pismo Święte.
Pismo Święte
(3) Nowy testament był niezbędny, aby przenieść się od Mojżesza do Emmanuela, którzy są dwoma osobami powołanymi na górę Pana. Jako wyraziciele Boga, są oni znacznie powyżej proroków. Mówią oni wspólnym językiem, i są w stanie zmienić świat. Prorok nie może zmienić świata : lecz obaj świadkowie Boga, oni mogą i to robią. Dlatego też, bez Mojżesza, ludzie byliby już wszyscy martwi : i beze mnie, który przybywa oświecić świat, nikt nie mógłby istnieć w nadchodzącym stuleciu. Lecz nie zawsze będę z wami, aby opowiadać wam o Piśmie Świętym, także słuchajcie uważnie tego, co mówię.
(4) Stary testament, który sam w sobie jest całą przepowiednią i ciałem Chrystusa, był sporządzony przez Mojżesza na górze Horeb ; a nowy testament, który najpierw posłużył, aby wyprowadzić oszustów i zdrajców, a następnie, aby wznieść Syna za nimi, był sporządzony przez Jana w Patmos jak to było już mówione. Wiem że zastanawiacie się czy nie korzystali oni z czyjejś pomocy. Odpowiadam, że nikt nie był w stanie znaleźć się wewnątrz Mojżesza i wewnątrz Jana, aby zobaczyć co tam się znajdowało, i jeśli korzystali z pomocy, to nie mogło to być na temat przepowiedni samej w sobie. Tak więc, nie ma to żadnego znaczenia.
(5) Posłuchajcie uważnie : kiedy Piotr zobaczył na górze Mojżesza, Eliasza i Jezusa, którzy dyskutowali, i dla których chciał on rozłożyć trzy namioty, to jak myślicie, co on tam widział ? Ponieważ ja jestem Piotrem, oświadczam że widział on te trzy niezbędne osoby dla świata, które rozmawiały razem za pośrednictwem listów. Jezus, postać tego Eliasza, który miał przybyć, jest tym, który pisze prawdę swoim własnym palcem. I macie na to dowód we fragmencie, w którym cudzołożna kobieta jest przyprowadzona przed Jezusa, aby wydał na nią wyrok. Jest napisane :
W prawie Mojżesz nakazał nam takie kobiety kamienować. A ty co mówisz ? Mówili to wystawiając go na próbę, aby mieli o co go oskarżyć. Lecz Jezus nachyliwszy się pisał palcem po ziemi. A kiedy w dalszym ciągu go pytali, podniósł się i rzekł do nich : Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień. I powtórnie nachyliwszy się pisał na ziemi.
(6) Jeśli zwróciliście uwagę na to, co jest widoczne, zauważylibyście, że Jezus pisze księgę na tej ziemi (a nie w niebie) swoim własnym palcem. Ziemia, która jest mu wręczona, jest także tematem, którym się zajmuje i o którym pisze. A co do cudzołożnej kobiety, której Jezus wybacza, faktycznie, objawiła się ona podczas gdy pisałem. Jest to wyraźne spełnienie Pisma Świętego, które dotyczy mego życia. Aby zrozumieć to spełnienie, musicie wiedzieć, że tylko ci którzy są wokół mnie, wiedzą naprawdę kim jestem i co piszę. Chodzi o Joana i jego małżonkę, a także tę kobietę z miasta, którą Bóg posłał do mnie, kiedy byłem wyczerpany. Ta ostatnia jest tą Samarytanką w Piśmie Świętym, która jest odtąd ze swoim piątym mężem, i która wylała mi olejek na głowę na mój pochówek.
(7) Joan jest imieniem duchowym tego niewidomego od urodzenia, któremu otworzyłem oczy jako pierwszy. Jest moim przyjacielem, moim powiernikiem ; tym którym siedzi przy moim stole i który wraz ze mną chętnie dociera do sedna sprawy. Jego żona, wysokiej moralności, jest wyjątkowa w postępowaniu. Jednak, popełniła ona cudzołóstwo ; czym zostaliśmy mocno zaskoczeni i zszokowani. Ona sama była bardzo zaskoczona, bo nie rozumiała tego rodzaju tymczasowego szaleństwa, któremu uległa. Powiedziałem jej, a także jej mężowi, że to wcale nie pochodzi od niej, ponieważ chodziło o bardzo ważne spełnienie Pisma Świętego, którego nie można było uniknąć. Pokazałem im, że wszystko co było napisane, spełnia się nieuchronnie i niezależnie od naszej woli, by służyło nam jako dowód.
(8) Niech wszystkie te spełnienia dadzą wam do zrozumienia, że nikt na świecie nie może być Chrystusem oprócz jego samego, ponieważ nikt inny jak on nie jest w stanie spełnić tego co jest napisane ; wraz z tymi którzy są wokół niego. Macie więc pewność, że Jezus pisze swoim palcem na ziemi, tak jak to wspomina Pismo Święte, i że to co piszę jest niewątpliwie tą księgą. Wobec tego, ponieważ jedynie on zna prawdę, czemu więc nie napisałby tej prawdy ? Księga, którą on pisze jest przed waszymi oczami. Chodzi także o księgę życia Baranka albo jeszcze o tą książeczkę w prawej ręce anioła, potężnego, zstępującego z nieba (w apokalipsie Jana), z postawioną prawą nogą na morzu, a lewą na ziemi, aby pokazać całemu światu jak wielka jest jego postać, ale także, aby uprzedzić, że nie ma już więcej czasu dla tego świata.
Matka Jana i matka Chrystusa
(9) Bądźcie bardzo uważni na to, co będzie dalej ; ponieważ uchylę zasłonę nad dużą częścią Pisma Świętego. Tworząc nowy testament, Jan narodził się nieuchronnie w czasach starego Przymierza Boga z ludźmi. Elżbieta, matka Jana, jest imieniem tego pierwszego przymierza a nie kobietą ! Jezus, którym jest Emmanuel w dzisiejszych czasach na świecie, on nieuchronnie narodził się w czasach nowego Przymierza Boga z ludźmi ; ponieważ to on jest tego przyczyną. Jego matka, Maria (co znaczy, ta która poślubiła Boga), jest nazwą tego nowego i ostatniego Przymierza.
(10) Powiem to inaczej : Jan narodził się w niewolniczym świecie, który był niewolniczy z powodu ignorancji prawdy, i ciemności, które pokrywały świat. Rzeczywiście, arka ze starego przymierza (starego testamentu) nie pozwoliła wcale ludzkości, aby narodziła się ona duchowo, lecz wyłącznie ciałem. Jezus on, narodził się w świecie wyzwolonym z ignorancji i władzy Szatana. Gdyż prawda wyzwala i uwalnia człowieka. Ona czyni, że ci którzy ją poślubili i urodzili się z ciałem, rodzą się po raz drugi. Oto dlaczego, jest napisane, że Syn jest tym, który zmartwychwstaje jako pierwszy z martwych. Przyznajcie więc, że nazwa pierwszy z martwych, lub pierwszy urodzony między martwymi, oznacza bez wątpienia, że są inni, którzy rodzą się po Nim. I właśnie tutaj, bierzecie udział wraz ze mną w waszym własnym zmartwychwstaniu.
(11) Prorok, to człowiek, który najpierw rodzi się z niewiasty, jak każdy człowiek. A gdy już jest wystarczająco duży, aby zrozumieć, rodzi się on ponownie, duchowo tym razem, ponieważ jego oczy otwierają się na to, co żaden człowiek jeszcze nie ujrzał. I w tym momencie tylko, jest on świadomy tego, że jest on prorokiem wysłanym z nieba. Rodzi się on zatem duchowo, a już nie z niewiasty, ponieważ z niewiasty już się narodził. Oto dlaczego powiadam : narodziłem się mając czterdzieści dwa lata. Wy sami, którzy jesteście martwymi, bo bez wiedzy, zmartwychwstaniecie poprzez mój chrzest, i dam wam nowe życie prowadząc was w całej prawdzie. Czy narodzilibyście się wtedy drugi raz z niewiasty ?
(12) Czy wy mnie słyszycie, wy, którzy widzicie kobietę w Marii, i kobietę, która byłaby nieuchronnie równa Bogu, aby razem mieli syna ? Kobieta jest równa mężczyźnie a nie Bogu ! Oto dlaczego, jest możliwe narodzić się drugi raz tylko z Syjonu, Syjon będąc nazwą duchową góry Wiekuistego, na którą się stopniowo wznosimy, aż na jej szczyt, z którego już nic nie może nam być ukryte, w żadnej dziedzinie. Idąc za mną aż do końca księgi, doznacie tego Wniebowstąpienia i każda rzecz będzie inna dla waszych oczu ; ponieważ, ciała niebieskie, świat i jego przyszłość wam się ukażą inaczej niż jak na nie patrzycie. Będziecie wtedy pierwszymi z narodzonych.
(13) W starym Przymierzu (w starym testamencie), to góra Syjonu, jest nazywana niepłodną ; ponieważ z niej, żaden z waszych ojców i z was nie mógł narodzić się duchowo. Lecz, otóż Bóg zlitował się nad nią, i po zapłodnieniu jej Duchem Świętym, wydała teraz na świat syna, Syna człowieczego, który ma na imię Emmanuel. To ona jest tą matką Jezusa, ponieważ prorok nie może narodzić się z niewiasty. Jezus tłumaczy te narodziny duchowe, jednak nie rozumieliście tego. A ci, którzy rozumieli, jeśli w ogóle tacy są, to nie odnosili tego do narodzin Jezusa...
(14) Posłuchajcie mnie jeszcze trochę na temat matki Chrystusa, która także jest tą, która zaraz po mnie, urodzi was ; bo Izajasz świadczy oto w ten sposób, to co właśnie tłumaczyłem :
Zanim odczuła skurcze porodu,
Powiła dziecię,
Zanim nadeszły jej bóle,
Urodziła chłopca.
Kto słyszał coś podobnego ?
Kto widział takie jak te rzeczy ?
Czyż kraj się rodzi jednego dnia ?
Czyż naród rodzi się od razu ?
Bo Syjon ledwie zaczął rodzić,
A już wydał na świat swoich synów !
Tym razem, przestaniecie mówić, że góra Syjonu urodziła mysz... Ponieważ widzicie nareszcie, że jest ona matką Syna i wszystkich wybranych. Izajasz mówi, że trzeba dużo czasu zanim Syjon będzie w stanie rodzić ; lecz w dniu, w którym urodzi ogłaszanego syna, rodzi ona także wszystkie swoje dzieci. Powstrzymajcie się więc postrzegać kobietę w Marii. I przestańcie się modlić do niej, ponieważ nie modlimy się do Marii ! Modlimy się tylko do Boga.
(15) Uważając za prawdziwe co rzymska sekta wam mówiła o Marii, matce Jezusa, jak więc zdołacie się narodzić ponownie ? Ponadto zresztą, czy rozumiecie dlaczego Bóg żądał od ludzi, aby nie robili żadnego odbicia jakiejkolwiek rzeczy z nieba i z ziemi, i dlaczego zabronił im wznosić posągi, do których czuje obrzydzenie ? Ci, którzy naruszają tę ustawę, ilu z nich zginie dziś, jeśli nie rozpoznają Emmanuela ? Wielbią kobietę, którą nazywają Maria. Modlą się do niej, tej, którą traktują jak równą Bogu. I sporządzili z niej posąg, przed którym klękają modląc się. Następnie wstają, odwracają się i odchodzą, myśląc : już nic mi nie grozi, jestem uniewinniony... A ja rozbijam ten posąg na ich głowach ! Gdyż, jest to także to, czego oni nauczają i przekonują małe dzieci.
(16) Polubiłbym zniweczyć wasze bezsensowne wiary ażebyście nie zginęli z ich powodu. Lecz, zniszczyć czyjeś przekonania, opierające się na tradycjach odziedziczonych po przodkach ; jest gorsze jak rozbić glinianą wazę na głowie ! Oto dlaczego, obawiam się bardzo o was ; ponieważ ja wiem kim jestem i kto jest moją matką i moim ojcem, i po co przybyłem. Czy myślicie, że mógłbym wziąć odpowiedzialność za cały świat, jeśli nie wiedziałbym wcale kim jestem i jeśli nie byłbym zmuszony ? Nie zrobiłbym tego, ponieważ idę tam, gdzie nie chcę wcale pójść, i gdzie już trzykrotnie odmawiałem pójść. A jednak tam idę, ponieważ mam w sobie pełnomocnictwo do zmartwychwstania i do ocalenia wybranych Boga. Jakim człowiekiem byłbym wtedy, jeśli zachowałbym milczenie ? Jak osądzilibyście mnie, jeśli wiedzielibyście, że istnieję, i że nie oświecam wcale świata, który jest na skraju przepaści ?
Wiek i tunika Chrystusa
(17) Całe Pismo Święte świadczy o mnie, a także o moim wieku, jeśli jesteście w stanie przeczytać fragment, w którym żydzi pytają Jezusa, aby pokazał im cud, i którym odpowiada na temat świątyni :
Zburzcie tę świątynię, a ja w ciągu trzech dni wzniosę ją na nowo. Powiedzieli do niego Żydzi : Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni ? On zaś mówił o świątyni swego ciała. Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.
Faktycznie potrzebne było czterdzieści sześć lat, aby utworzyć moje ciało, aż do momentu kiedy zrozumiałem Pismo Święte, ponieważ właśnie w tym wieku, zrozumiałem je całkowicie.
(18) Wiedzcie także, że zgodnie z tym co jest ponadto zresztą napisane, potrzebowałem czterech dni, aby się przekonać, że zmartwychwstanie Łazarza było przedstawieniem mojego własnego przebudzenia. Rzeczywiście, to właśnie w czwartym dniu mojej lektury poczułem, że to do mnie on się zwraca. Następnie moje oczy się otworzyły. Tłumaczę te rzeczy mając nadzieję, że będziecie mogli jeszcze usłyszeć, że Jezus jest przewodnikiem Syna człowieczego, którego osacza on z każdej strony. Wskazuje on mu drogę, prowadzi go i czyni tak, aby wykonał to, co ma być wykonane. Oto dlaczego nie mogę mu się przeciwstawić, tak jak osiołek, który nie może się oprzeć temu, który na nim siedzi.
(19) Będę musiał także wytłumaczyć niebiańskie rzeczy, i otóż to zrobię. Ale, i w tym przypadku potrzebowałem proroków, aby się przekonać, że ten, który objaśniał wszechświat i który biegle czytał ich pisma, nie mógł być tylko jako Synem człowieczym, mający Jezusa jako podobiznę i cały stary testament jako ciało i duszę. Po czym, pojąłem czym było moje ubranie, a także moja tunika, w której musiałem pojawić się na świecie.
(20) Zresztą, czy rozumieliście, czym jest tunika Jezusa ? Jest napisane :
Jego tunika była ze wszystkich kolorów ; bez szwów była szyta, ale cała tkana od góry do dołu.
Wytłumaczenie tego jest podane podczas lektury Księgi. Ponieważ, kiedy czytałem stary testament, śledziłem nić przewodnią tego co opowiadano, zauważając, że sługa Wiekuistego był przedstawiony od góry do dołu. Oto dlaczego, jest napisane, że jego tunika jest bez szwów (jednolita), z jednej tkaniny od góry do dołu, ponieważ chodzi o jego genealogię.
Świecznik
(21) Ci, którzy pragną dowiedzieć się więcej na temat przepowiedni, której nie mogę wytłumaczyć w szczegółach w tej księdze, proszę ich, aby nie szukali ciała Chrystusa w nowym testamencie, ponieważ go tam nie znajdą. Nie, ciało Chrystusa znajduje się w starym testamencie, które jest całą przepowiednią i w dzisiejszym świecie. Baranek, którym jest Jezus w Piśmie Świętym i mną na świecie, jest oświecony siedmioma postaciami, które są dla niego jak siedem par oczu. Te siedem oświetleń są siedmioma lampami świecznika, który Mojżesz mu przygotował, aby go oświecić. Chodzi o Adama, Noego, Aarona, Izraela, Józefa, Dawida, Salomona.
(22) To, co jest na ich temat napisane i na temat ich życia, te siedem postaci tłumaczą one same osobowość i misję Syna. Oto dlaczego, podczas chrztu, którego wam udzielam, będziecie mogli mnie ujrzeć takiego jaki jestem. Niemniej, oto co trzeba koniecznie na ten temat wiedzieć :
- ADAM jest tym, którego Bóg wzywa u schyłku (u schyłku świata), jest on goły (nieoświecony) i wcale nie wstydzi się tego. Lecz Bóg ubiera go. Adam jest pierwszą lampą świecznika.
- NOE jest tym, który buduje arkę zbawienia, która jest tą księgą, łowiącą was w morzu ludzi, aby zachować was w bezpiecznym miejscu na wysokościach, podczas gdy potop ognia i wody przemieni oblicze Ziemi. Noe jest drugą lampą świecznika.
- AARON jest drugim wysłannikiem, który nosi święte ubranie, które przygotował mu jego brat Mojżesz, aby przyodziać go godnością. To ubranie, które nie jest wcale z tkaniny, jest moim ubraniem i ubraniem Boga. Aaron jest trzecią lampą świecznika.
- IZRAEL jest Jakubem, który walczy w ciemności ze sobą samym, z ludźmi i z Bogiem, i który z tego wychodzi przemieniony. Izrael jest czwartą lampą świecznika.
- JÓZEF jest odkupicielem ; ponieważ, chociaż sprzedany przez swoich braci za garstkę pieniędzy, odkupuje on ich swoim zbożem ; zrozumcie : jako swoją wiedzą, którą zgromadził w czasach obfitości. Józef jest piątą lampą świecznika.
- DAWID jest szefem wojska Wszechmogącego, ten który wznosi się, aby walczyć z hipokrytami (filistyńczykami) i z armiami tegoż świata, którzy dominują i prowadzą świat do zguby. Dawid jest szóstą lampą świecznika.
- SALOMON jest człowiekiem Boga, któremu Wszechmogący dał rozsądek, bardzo dużą mądrość i nieograniczoną wiedzę. Jest tym, który rozpocznie wznosić świątynię, której nikt nie będzie w stanie zniszczyć, ponieważ nie jest ona stworzona rękoma człowieka. Salomon jest siódmą lampą świecznika.
Oto czym jest ciało Syna, którego szukaliście tam gdzie go nie było, i którego nie widzieliście. Nie chodzi tu o siedem osób, lecz o siedem lamp świecznika, które Mojżesz przygotował, aby mnie oświecić. Te lampy są siedmioma gwiazdami, które trzymam w ręce, i które świecą, abym mógł pisać prawdę.
Wielkanoc Wszechmogącego
(23) Ktokolwiek spożyje moją księgę, spożyje Baranka. Dozna on wtedy wielkanocy Wszechmogącego, ponieważ ja jestem waszą wielkanocą. I w następnych dniach, gdyż ją spożyjecie, będziecie napełnieni mocą i gotowi ruszyć na wysokości waszych krajów i tam gdzie wam doradzę. Na ten temat, mam coś wam do pokazania ; ponieważ jest pewne, że nie możecie czytać testamentu Mojżesza, kim byście nie byli. Jednakże, możecie wszyscy pojąć fragment, w którym on ustala wielkanoc. Tłumaczy on jak i gdzie spożywamy baranka, a potem wnioskuje w ten sposób :
Tak zaś spożywać go będziecie (baranka) : biodra wasze będą przepasane, sandały na waszych nogach i laska w waszym ręku. Spożywać będziecie pośpiesznie. Jest to Wielkanoc Pana.
(24) Jak to już było powiedziane, wielkanoc Wszechmogącego polega na spożyciu Baranka, aby urzeczywistnić przejście ze świata ciemności do świata światłości, z tego świata do królestwa Bożego. Mojżesz wskazuje, że będziecie gotowi i obudzeni w dniu kiedy baranek poświęci się jako ofiara, aby zapoznać świat z prawdą. Otóż, czy nie jesteście w trakcie spełnienia tej przepowiedni wraz ze mną ? Czy nie spożywacie w pośpiechu pożywienia dla duszy zawartego w tej księdze ? Jeśli dla waszych oczu nie jestem poświęconym Barankiem, to dlaczego macie goryczkę w waszych żołądkach i radość w waszych sercach ? Jednakże, nie musicie się niepokoić, nie przychodzę was dręczyć ani utracić, lecz was ocalić. Nie spieszcie się z czytaniem, ponieważ Pan daje wam do tego calutki rok, po którym nastąpi jeden rok łaski, abyście się mogli przygotować.
(25) Po ukształtowaniu świątyni mojego ciała, jak to jest wytłumaczone w Piśmie Świętym, wziąłem się za poszukiwanie prawdy, aby nareszcie zrozumieć prawdziwy sens istnienia. Zauważając moją zawziętość i nieustępliwość, a także trudności, które napotykałem bez ustanku ; Bóg miał nade mną litość i wezwał mnie do siebie na szczyt swojej góry, gdzie nauczył mnie całej swojej wiedzy. Bóg pokazał mi wszystkie swoje dzieła. W ten sposób, ubrał On mnie, ponieważ byłem nagi. Wytłumaczył mi On wszystkie rzeczy niebieskie i ziemskie. Twarzą w twarz, przemawiał do mnie długo, cierpliwie, abym poznał prawa jego królestwa, którym właśnie mnie obdarzył. I oto jestem wśród was, trzymając w rękach tę księgę, aby wam wyjaśnić , że nie ma już więcej czasu dla tego świata.
(26) Jeśli mi nie wierzycie w tym momencie, to uwierzycie mi później, ponieważ sprawię, że nie będziecie w stanie nie zrozumieć. Na razie, dopilnujcie , aby nie brać Pisma Świętego za bajkę lub starożytną historię, ponieważ opisuje ono z dokładnością to czym jest pierwszy świat aż do jego zakończenia. Toteż z tego względu, że wszystko jest w znaczeniu przenośnym, i że nie możecie traktować tego co jest przenośne jako coś, co już zostało spełnione. Powstrzymajcie się od tego, ponieważ wraz ze mną, spożywacie wielkanoc Pana w tym momencie, który jest jego wielką ucztą wymienioną w apokalipsie.
(27) Dzięki świecznikowi, postarajcie się usiąść w czasie teraźniejszym Pisma Świętego, inaczej nie rozpoznacie mnie i zginiecie przez to co nadchodzi. Jednakże, nie oczekujcie, abym pojawił się w miejscach publicznych ani naprawił co jest zniszczone, dlatego że pomylilibyście się co do mnie. Przeciwnie do hipokrytów, którzy robią z siebie widowisko na czele narodów, sługa Pana nie daje poznać swojego oblicza światu, ponieważ to nie on ma znaczenie, lecz to co Bóg nakazuje mu powiedzieć. To było już wytłumaczone przez Izajasza w ten sposób :
Oto mój sługa, którego wybrałem,
Ukochany mój, w którym mam upodobanie.
Sprawiłem, że duch mój na nim spoczął ;
On przyniesie narodom sprawiedliwość.
Nie będzie zaprzeczał ni podnosił głosu,
Nie da usłyszeć krzyku swego na dworze.
Nie złamie trzciny nadłamanej,
Nie zagasi knotka o nikłym płomyku.
Przyczyni się do zwycięstwa sprawiedliwości.
A nacje położą w nim nadzieję.
(28) Ponadto zresztą, jest niezaprzeczalne, że przedstawiając Jezusa, Jan przedstawia jednocześnie Judę i Shiloh, na temat których Jakub przepowiada w ten sposób :
Judo, ciebie sławić będą bracia twoi ;
Twoja bowiem ręka na karku twych wrogów.
Synowie twego ojca będą ci oddawać pokłon.
Judo, młody lwie,
Na zdobyczy róść będziesz, mój synu !
Jak lew czai się, gotuje do skoku,
Do lwicy podobny ; któż się ośmieli go drażnić ?
Nie zostanie odjęte berło od Judy,
Ani laska pasterska spośród kolan jego,
Aż przyjdzie Shiloh, do którego ono należy,
i zdobędzie posłuch wśród narodów.
(29) Wytłumaczenie tego jest pokazane w postaci Judy (Jezusa), który poprzedza i ogłasza Shiloh (Syna człowieczego), który objawia się na koniec wieków, aby wyzwolić synów światłości. Shiloh jest jak Melchizedek, król Salemu, co oznacza : ten, który istnieje od wieków, i któremu ocaleni będą wiecznie dłużni ich egzystencję.
(30) Powiadam wam, od dawna pragnąłem usiąść przy stole razem z dwunastoma synami Jakuba, aby spożyć wielkanoc z nimi, ponieważ wiedziałem że byli oni dla mnie bardzo pouczający. I otóż to zrobiłem. Następnie zauważyłem, że kiedy Jezus przysiadł do stołu z dwunastoma apostołami, tak naprawdę zrobił to z dwunastoma synami Jakuba, aby duchowo rozmawiać z nimi. Oto dlaczego, jest napisane, że Jezus jest natchnieniem Pisma Świętego. To natchnienie, ono jest we mnie i któremu będziecie winni wasze zbawienie.