(1) Wąż pokazał nam, że właśnie cztery kolory ludzkości są potrzebne, aby zasiedlić całą Ziemię. Muszą zatem pozostać dalej, jak wszystko co Pan Bóg stworzył. Czyli, każdy może z łatwością przyznać, że drzewa na przykład, istnieją, aby dać cień, aby częściowo dały swoje drewno i owoce, aby schronić i zapewnić środki do życia wielu gatunkom zwierząt ; a także, aby rozweselić krajobraz, przefiltrować powietrze i ofiarować w ten sposób warunki życia dla wszystkich rodzajów istot. Dlatego, nie należy ich niszczyć.
(2) Dotyczy to również wszystkich strumieni wody, których celem jest osuszyć góry i inne miejsca zbyt mokre ; orzeźwiać tych, którzy się w nich kąpią i ugasić pragnienie tych, którzy są spragnieni ; zapewnić schronienie i pokarm dla różnych istot ; zachwycić krajobrazem z przyjemnymi dźwiękami przepływu, i stwarzać przepiękne niezliczone krajobrazy, w których baraszkują żywe istoty. Teraz już wiecie, że wszystko jest opracowane dla zgodności i urody świata, i aby Ziemia była tym cudownym Ogrodem Eden, który należy zostawić w stanie nienaruszonym, takim jakim Pan Bóg go stworzył.
Struktura człowieka
(3) Wiemy, że nie należy niszczyć, powiecie mi, a jednak to robimy ! Kim jesteśmy więc, żeby postępować w ten sposób ? Dlaczego nie jesteśmy w stanie pojąć, w jaki sposób powinniśmy żyć, nie czyniąc krzywdy ?
Odpowiadam, że pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, jest postawić sobie najpierw pytanie, jaka jest struktura istoty, i uświadomić sobie, że jest ona wykonana przez zewnętrzne elementy : ze wszystkiego co pochodzi ze wszechświata i co jest tchnieniem Wszechmocnego. Istota jest również ożywiona przez siły elektromagnetyczne i temperaturę, która należy do tych sił. Byliście świadkami, że temperatura jest zawsze źródłem ciał i zmienności ich stanów. Ale poza ciałami niebieskimi, z których ona zawsze pochodzi, temperatura jest niezbędną siłą wewnętrznego ożywienia żywych istot. Wiecie, że jajko pozostaje bierne w zimnie, i że ożywa wewnątrz, by stać się pisklęciem w cieple, które jest równoważne ciepłu jego matki. Co oznacza, że temperatura jest naprawdę siłą animacji materiału, z którego składa się kurczątko ; że pochodzi ona najpierw od zewnątrz (inkubacja), a następnie od wewnątrz poprzez przystosowanie pokarmów, którymi odżywia się ta istota.
(4) Jajko, tu poniżej, do którego się odnosimy, pokazuje nam, jakie są cztery zasadnicze elementy do egzystencji żywej istoty, ponieważ każde ciało stworzone jest zgodnie z tym obrazem. Toteż, wszystko co jest organizmem, jednostkowe lub odnoszące się do wspólnoty, nie może się bez tego obejść :
- MODEL służy przede wszystkim architekturze tej istoty i staje się następnie jej duchem, który jest jej normą prawną, jak i dla jej bliskich.
- CIAŁO jest organizmem jednostkowym, rodzinnym lub plemiennym.
- ŚRODOWISKO zawiera elementy, z których tworzy się ciało i rozwija się ze swoimi bliźnimi.
- TEMPERATURA jest niezbędną siłą, od której zależy klimat i ożywienie ciał.
(5) Elementy, z których składa się jajo, są właśnie ekspresją świata, i sposobem, w jaki należy żyć, aby nie niszczyć. Ponieważ za jego pośrednictwem możemy nie tylko postrzegać świat, ale również nasienie, komórkę, istotę, Ziemię a nawet Galaktykę. Ale tutaj, ta ilustracja przede wszystkim pokazuje dokładną kompozycję, w jaki sposób będzie wyglądała Nowa Jerozolima : miasto święte, które jest organizmem mogącym tym razem istnieć ; ponieważ, podobnie jak jajko, składa się Ono :
z ducha, który jest Prawem Bożym, z którym należy żyć,
z ciała, które składa się z asocjacji rodzin wokół Prawa,
ze środowiska, które składa się z elementów do życia, znajdujących się na terytorium, gdzie buduje się miasto, i w którym czerpie to miasto swoje własne zaopatrzenie,
z temperatury, czyli umiarkowanego klimatu, w którym człowiek powinien żyć.
(6) Czy jest mowa o jednej komórce lub zbiorze komórek człowieka ; czy o zespole ludzi z plemienia ; czy o całości plemienia z narodu, czy o wszystkich narodach na świecie ; wszystko to co żyje jest stworzone z tych oczywistych elementów, o których właśnie wspomnieliśmy. Nic nie jest stworzone niezależnie od nich, ani nie jest w stanie żyć bez jednego z nich. Dlatego, często mówiłem, że człowiek nie może żyć inaczej jak w społeczeństwie, jak w kościele składającym się z rodzin, które się znają, i które są wszystkie podlegające Stwórcy i jego Prawu.
(7) Z tego powodu, i skoro nauka jest tym co czyni człowieka, a nie to co człowiek czyni, nie należy nic zmieniać na tej Ziemi, nic nie przekształcać, nic nie wynaturzać, wszystko powinno zostać w swoim pierwotnym stanie. Krajobrazy, rośliny, zwierzęta i człowiek ; podobnie jak źródła i strumienie wody, lasy, powietrze i klimat nie powinny w żaden sposób być zmieniane, ponieważ to co istnieje niezależnie od ludzkiej woli jest dziełem Boga. Toteż, w żaden sposób i z jakiejkolwiek przyczyny, nie należy przysposabiać terytorium do swojego gustu, ani zmieniać natury, aby ją dostosować do idei człowieka lub jakiejś strategii. Wręcz przeciwnie, każdy powinien wykorzystać swoje zdolności, aby się dostosować do natury i zatrzymać ją taką jaką ona była stworzona. Tak jednak wcale nie postępowaliście, lecz całkiem odwrotnie, Ziemia stała się nie do życia i gotowa was porzucić. Oto właśnie dlaczego jesteście zdesperowani !
Ochronny ból
(8) Ciągłość świata nie może być zapewniona, jak tylko przez Ducha Świętego w człowieku, a ten święty duch nie może mu być dany, jak tylko poprzez całkowitą wiedzę o prawdzie. Warto jest zatem również zapoznać się z tym innym elementem egzystencji, który dotyczy ducha, i który nazywamy bólem. Cóż na ten temat możemy powiedzieć ? Rozróżnienie dobra od zła ma na celu umożliwienie postępu w tym co jest właściwe dla życia i jego ciągłości. Jest rzeczą oczywistą, że jeżeli dążymy ku złu, do tego co nie pasuje do egzystencji, możemy ulec uszkodzeniu a nawet doszukać się śmierci. Co również dotyczy świata zwierząt. Tak więc, aby człowiek mógł dotrzeć do końca stuleci, gdzie dowiaduje się o prawdzie, było nie do pomyślenia, żeby przeszedł przez pustynię i ciemności bez bólu ciała, który ma na celu zastąpić brak rozróżnienia dobra od zła. Tłumaczę, że jeśli człowiek byłby obojętny na ból, to już dawno nie byłoby żywej istoty na świecie. Ponieważ to ten ból sprawia, że przestrzegamy właściwe zachowanie, a nie ludzkie osądzanie, które często jest wadliwe.
(9) Przyznajcie, że jeśli Bóg stworzyłby żywe istoty bez cierpienia ciała, to nie chroniłyby się one przed niebezpieczeństwem i nie byłyby w stanie przetrwać. Ponieważ, połamaliby się, porozrywali, poniszczyli, lekceważąc swoje ciało. Dlatego ból jest konieczny dla ochrony stworzeń. Bez niego, nikogo by teraz tutaj nie było. Ból zmusza zatem osobę do właściwego zachowania, by korzystała z tego co jest dla niej pomyślne, ponieważ wszystko co dotyczy bólu ciała i duszy jest nieuchronnie złe dla życia i jego ciągłości. Na podstawie tego wiemy, że ból jest jedną z wielu doskonałości egzystencji. Jednak nikt nie był tego świadomy do czasu obecnego, ponieważ traktowaliście go jako wadę a nie jako największą ochronę jaka może być. I obarczaliście Boga winą za to, że podlegacie cierpieniu...
(10) Aby nie było niesprawiedliwości i okrucieństwa, wszystko co żyje i zaczepia się w glebie korzeniami, w ogóle nie odczuwa bólu. Toteż, w czasie pożaru, rośliny, które się palą nie cierpią. Lecz wszystko co żyje i się porusza, podlega bólowi, ponieważ jest on niewątpliwie środkiem obrończym, ale również karą, gdy postępujemy tak jak nie należy. Zatem, to nie ból powinniśmy starać się wyeliminować, lecz to co go sprawia, zaczynając od ciemności. Otóż, niszcząc Ziemię, na której istniejemy, robimy wszystko na odwrót, ponieważ niechybnym rezultatem jest cierpienie i żałoba. Wskutek tych oczywistych rzeczy, jest bardziej pożyteczne wyeliminowanie przyczyny bólu, niż anulowanie jego skutków, ponieważ jest on zawsze wynikiem jakiegoś błędu. A tym samym i dzięki życiowym doświadczeniom, staje się on organem prewencyjnym błędu, który się właśnie szykuje. Zmusza on wówczas istotę do przestrzegania właściwego zachowania, aby korzystał ze sprzyjających dla niego rzeczy, dając mu okazję nabycia szacunku dla innych stworzeń, które cierpią podobnie.
(11) Jeśli jest to straszne jak cierpimy, to po to, aby się pilnować i nie połamać sobie żebra lub komuś innemu. Toteż, bez bólu, życie jest nie do pomyślenia. Jeśli nie byłoby bólu, nigdy nie mielibyście nic do powiedzenia, i jeśli nie byłbym ukrzyżowany, to bym milczał. Jest on zatem elementem najbardziej korzystnym dla ciągłości życia, ponieważ nauczki, które on daje są dotkliwe i odbierają nam ochotę do powtarzania tych samych błędów. Co również potwierdzi nam koniec świata.
(12) A jeśli powiecie : dlaczego kobieta musi cierpieć, jak rodzi, choć spełnia ona wolę Boga ? Odpowiadam wam innym pytaniem : jeśli bóle nie pochodziłyby z brzucha matki, kiedy jej dziecko jest gotowe na poród, co takiego miałoby ją zmusić do wysiłku podczas porodu, aby już więcej nie cierpieć ? Nawet w tym przypadku ból jest dobroczynny, równie dla matki jak i dla dziecka. Lecz, czy nie zapomina szybko ta matka o tym bólu, z powodu radości, którą odczuwa z narodzin swojego dziecka na świat ? Chwilę później, już o nim nie pamięta ! Toteż, nigdy się ona nie zwróciła przeciwko Bogu z powodu tego bólu. A kiedy Bóg powiedział do Ewy, że w bólu będzie rodziła dzieci, to nie wspominał on wcale o tym bólu. Mówił jej, że wydając Adamowi nakaz do zrobienia tego czego nie trzeba robić, będzie ona cierpieć w tym świecie, który stanie się niegodziwy i groźny, i w którym będzie rodziła swoje dzieci. Czy nie doznają tego właśnie kobiety w dniu dzisiejszym, kiedy są one w trakcie porodu w tym świecie szaleństwa, i o którym one wiedzą że jest skazany na zagładę ?
(13) Ale cechy bólu przerastają rozum inteligentnych, którzy w nim widzą błąd natury, każąc im wydzierać się : to okropne tak cierpieć jak my cierpimy ! Inni zwolennicy dodają : rzeczywiście ,Bóg jest niedobry postępując w ten sposób z nami ! Jeśli Bóg istnieje... odpowiadają ich dzieci, to popełnia tutaj wielkie świętokradztwo, pozwalając swoim protegowanym zginąć, nie biorąc udziału w pomocy ! Żyjemy w okrutnym świecie, twierdzą oni ! A życie jest skandalem, dodają ! Bóg jest kłamstwem, a Chrystus legendą !
(14) Ale, wy chwalebni ludzie, niechętni do nauczenia się czegokolwiek, czy to Bóg wam sprawia ból, czy raczej wasz brak zdolności do poprawnego życia na świecie ? Czy wasze cierpienia, wy ludzie o małym rozumie, czy nie są one zapłatą za wasze przekroczenie przykazań Mojżesza ? Czy nie są one owocami prawa tych, którzy rządzą ? Jeśli nie pochodzą one od Boga to znaczy że pochodzą one od człowieka ! Nie obarczajcie Boga winą za to co sami sobie jesteście winni. Cierpcie więc, to was wzmocni w oczekiwaniu na większy potencjał waszej inteligencji. Mieliście Boga, Jego Przykazania, i Jego proroków, ale sami wszystko odrzuciliście, aby mieć króla, jego prawa i jego ministrów. Oceńcie więc skutki tego, co dzieje się z ich powodu. Może w końcu oczy wasze się otworzą ? Może wtedy będziecie mniej aroganccy ?
(15) Inni powiedzą także, że jest mnóstwo chorób, które wywołują wielki ból, i że to jest niesprawiedliwe ! Niewątpliwie, z powodu splugawienia, osłabienia i zranienia spowodowanych przez człowieka, choroby są bardzo liczne u schyłku tego świata. I, czy jesteśmy obrzezani, czy też nie, nikt nie jest poza zagrożeniem. Lecz na początku, gdzie wszystko było bez wad, tak wcale nie było. A człowiek, który nie cierpiał tak jak wy cierpicie, nie miał potrzeby się leczyć, tak jak to musicie obecnie robić. Potrzebujecie więc wielkiej medycyny pod koniec tych stuleci, ponieważ bez niej ilu was by zostało ? Bardzo mało. Jednak należy wiedzieć, że w królestwie, w którym nie będzie ani władzy, ani pieniędzy, ani zniszczenia, ani agresji, pierwotny porządek zostanie przywrócony i wszystko będzie ponownie doskonałe jak w pierwszych dniach. Już nie będziecie narażeni na te groźne i niepokojące choroby, które się bardzo szybko rozwijają w ciemnościach.
Starzenie się
(16) Na razie, w momencie kiedy wstępujemy do królestwa Ojca, Słońce i Ziemia są jeszcze dziećmi w niebie. Ich rozwój odbywając się dość szybko, wszystko toczy się bardzo szybko, i czas trwania życia istot jest krótki. Ale kiedy nasze ciała niebieskie zakończą ich rozwój i kiedy aktywność Słońca zmaleje, życie istot będzie dłuższe niż obecnie. Rzeczywiście, wiemy teraz, że bieg życia istot jest zależny od biegu aktywności ciał niebieskich. Toteż, to nie czas ma na nas wpływ, lecz bieg aktywności ciał niebieskich, którym podlegamy ; ponieważ stale zmieniając warunki egzystencji istot, aktywność ta nie pozwala im trwać w nieskończoność. Zatem rozumiemy, że starzenie się jest wynikiem faktu, że istota nie może stale iść za tymi ciągłymi zmianami, bo w przeciwnym razie stale by istniała.
(17) Jeśli starzenie się nie istniało by w ogóle, czyli jeśli ciągle byśmy żyli z tym samym ciałem, to również byśmy żyli bez ochronnego bólu. Co naprowadza nas do myślenia, że bylibyśmy w stanie przejść przez ogień bez obrażeń, zrzucić kamień na głowę kogoś, kto by nic nie ryzykował, a nawet dewastować Ziemię aż do tego aż stanie się gładka ; ponieważ bez możliwej śmierci ciała, kara byłaby bez znaczenia. Jeśli byśmy się nie starzeli, to bylibyśmy również bez młodości, bez pragnienia, bez przyjemności, bez zasługi, bez inteligencji, bez miłości, bez radości ; ponieważ żyli byśmy bez szacunku, bez uczciwości, bez wybaczenia, bez siły ducha, bez rozsądku, bez sprzeciwu i bez entuzjazmu ; ponieważ świadomość, docenienie i wysiłek by nie istniały. Cóż to by był za rodzaj wymuszonego życia bez tego wszystkiego, i w którym nie moglibyśmy oczywiście ani się śmiać ani płakać ? Skoro życie nie może się z tym zgadzać, jest rzeczą jasną, że śmierć ciała jest konieczna. W związku z tym, starzenie się jest także jedną z perfekcji życia. Nie jest zniewagą lub nieszczęściem, ponieważ pod koniec dni, śmierć kładzie kres duszom, które pozbawiły się możliwości do pozostania i umożliwia innym duszom odnaleźć ciało na długiej drodze życia. Jest to wiarygodne i pewne.
(18) Te wyjaśnienia pokazują ponadto, że nie ma możliwości adaptacji istot do nowych warunków życia poprzez ciągłe transformacje ich ciała w ciągu wieków, bo inaczej żylibyśmy wiecznie z ciałem, lekceważąc zasługę egzystencji. W tym przypadku, przykazania i moralność, które z tego wynikają, byłyby niepotrzebne. Nie byłoby wówczas osądzenia duszy poprzez prawo, ani wynagrodzenia wiecznym życiem. Co jest nie do przyjęcia. Ponieważ bez moralności, to znaczy, bez mądrości ani powściągliwości, cały świat zniknąłby, i to już dawno.
Wieczne życie
(19) Dziś, każdy może zrozumieć, że istoty są zawsze ciałami zakończonymi, których cykl życia odpowiada tylko krótkiemu czasowi życia ciał niebieskich, z których one pochodzą, i które ciągle się zmieniają. Starzenie się jest więc naturalne i niezbędne, aby po śmierci, dusza zasługująca mogła otoczyć się nowym ludzkim ciałem. Czas trwania tego drugiego życia, znowu odpowiada chwili życia naszych ciał niebieskich. Ale ta nowa egzystencja, jak i następne, będzie o wiele dłuższa niż poprzednia. Ponieważ postęp ciał niebieskich i duszy wciąż będzie się odbywał w ciągu całej migracji słonecznej rodziny.
(20) Jeśli starzenie się i śmierć wystraszają ludzi u schyłku świata, to dlatego, że ignorują oni prawdę na temat przyczyny życia. Śmierć istnieje tylko w wyobraźni tych, którzy nie wiedzą, że dusza jest owocem życiowych doświadczeń, który świadczy o zasłudze do dalszej egzystencji lub nie, poprzez ponowne wcielenia. Strzeżcie się więc kłamstwa, które będąc nierealne, zaznacza na duszy fałszywości, które wyprowadzają ją z prawdziwych rzeczy, a tym samym z dużej spirali ścieżki życia. To jest właśnie śmierć i nic innego, ponieważ dla duszy, na której zapisuje się prawda i uczynki korzystne do egzystencji, śmierć nie istnieje, ani też czas. A gdzie byłaby jej siedziba ? Życie ma siedziby, są one ciałami istot. Lecz, skoro któregoś dnia, one ponownie wracają do ziemi, to gdzie śmierć mogłaby zamieszkać ? W duszach ? Tak nie może być, ponieważ dusza jest niewrażliwa bez ciała i przemieszcza się przez wieki nie będąc tego świadoma, tak jak to mogłaby zrobić niezniszczalna księga. Gdzie więc mogłaby śmierć się umieścić : w kamieniach, w powietrzu, w wodzie, ponad chmurami ? Bez siedziby, nie jest ona w stanie być realna. Inteligencja jest wam dana, abyście to zrozumieli.
(21) Ponadto, jeśli wieczne życie rozpoczyna się wyłącznie po śmierci ciała, tak jak w to wierzycie, to czym jest życie przed śmiercią ? To księża Szatana czynią, że wierzycie, że wieczne życie istnieje wyłącznie po śmierci, ponieważ oni kochają i czczą śmierć. Kiedy na nich patrzymy, to nie życie widzimy, lecz śmierć ! Bo ją szanują, nasączają nią swój pot, ociekają nią i noszą jej woń. Skłaniają się przed nią do ziemi i boją się jej, ponieważ są jej synami. To jest ich ukochana matka. I zachęcają ludzi do oddawania jej czci, do obawy przed nią, do szanowania jej, i do ufania, aby osiągnąć jej zbawienie. Otóż, skoro tak bardzo ją kochają, niech wiedzą, że Ojciec im ją rezerwuje jako wieczną siedzibę.
(22) Gdy znajdujemy się na progu śmierci, jest bezużyteczne zwrócić się do Boga, ponieważ jest już za późno, aby błagać o łaskę. Należy wręcz przeciwnie poświęcić się Jemu przez całe życie, celebrując Jego prawa. Kiedy oddychamy mając obrzezane serce, to już jesteśmy w życiu wiecznym. Toteż, księża, którzy głoszą odwrotnie, będąc sami umarłymi, którzy grzebią umarłych, gubią dusze żywych. Mówiłem wam i tłumaczyłem, że tylko ten, który praktykuje religię serca, ten ma poparcie Ojca. Ale kapłani Szatana sprawiają, że wierzycie, że co by nie uczynił człowiek w ciągu swojego życia, to i tak każdemu jest wybaczone, gdy umrze. Dla tych grobowców, śmierć jest wybaczeniem, a nie osądzeniem duszy, i jest wybaczeniem, które usuwa wszystkie grzechy ; nawet te, tych najbardziej ohydnych morderców ! Toteż, powinniście bać się właśnie bardziej tych kapłanów, niż broni, które mogą zniszczyć tylko ciało, ponieważ oni, ci księża powodują zagładę duszy takimi kłamstwami ! Uwierzcie w to moje dzieci, to jest napisane dziś palcem syna Bożego, i przez proroków wcześniej przed nim.
(23) Życie jest jedno i niepodzielne. Jest ono ogólne i stałe we wszechświecie bez granic. Tak nie jest w przypadku śmierci, która jest tylko zaprzestaniem egzystencji ciała tu lub tam – Śmierć nie jest odwrotnością życia, ona jest odwrotnością narodzin – Dlatego jest ona osobista i lokalna. A przejście od życia do śmierci odbywa się bez żadnego bólu, jak gdyby tracimy przytomność. Jesteśmy tutaj, a chwilę później, już nas nie ma ! Lecz dla tych z obrzezanym sercem, śmierć nie jest inna, jak tylko sennością ich duszy, która obudzi się wraz z nowym ciałem człowieka w czasach sprzyjających i względem zmian słonecznych, które badaliśmy. Toteż Pismo mówi, aby to służyło nam jako świadectwo, że ktokolwiek kto wierzy w Syna człowieczego ma życie wieczne. Dlatego, że ten, który wierzy posiada nieuchronnie świętą duszę. Jest on dzieckiem obietnicy, do którego Ziemia odtąd należy na wieki wieków.
(24) Konieczne jest również wiedzieć, że to codzienne wzbogacenia zapisów duszy czynią, że tym bardziej doceniamy naszą egzystencję. Aby lepiej to zrozumieć, pomyślcie, że jeżeli życie w Bożym wszechświecie wynosi tysiąc, to jesteście obecnie w tym pierwszym świecie, w jedynce tej liczby. Wasza dusza osiągnie tysiąc jak dojdzie do środka Koła. Porównanie to pozwala wam oszacować życie wieczne, którego nigdy nie należy oddzielić od ciał niebieskich, od których jesteśmy zależni, ani od zasługi kontynuacji naszego życia. Bez tego wyjaśnienia, nie zrozumielibyście tego, a wasza chęć do życia rozmyłaby się. A zatem, zginęlibyście.
(25) Twierdzicie : Każde narodziny ogłaszają śmierć ! A ja was zapewniam, że wyłącznie ciało starzeje się i przechodzi, dusza tego wcale nie czyni. Pomyślcie raczej, że gdy przychodzicie na świat, to wkraczacie do życia wiecznego, ale w zależności od tego co czynicie, możecie z niego wyjść. Co jest perfekcją, ponieważ miejsce na tej Ziemi jest wyłącznie dla sprawiedliwych i zasługujących. Bóg zawsze tworzy w dużej ilości, aby zostało tylko najlepsze, czyli pożyteczne i doskonałe. Dlatego mamy wielu ludzi w tym nowym stuleciu, a wśród nich, wielu jest powołanych, lecz mało wybranych.
(26) Niech wam wreszcie te wszystkie rzeczy razem pozwolą pojąć, że zdobyta stopniowo wiedza w naszej egzystencji, nie istnieje, aby nam pokazać, że rodzimy się by umrzeć ; ale, aby żyć wiecznie. To narastanie wiedzy pozwala nam otrzymać Ducha Świętego, aby przeżyć z duszą wszystko to co nam podaruje długa ścieżka życia.
Przykazanie Boże, to nie jest śmierć, to życie wieczne, powiedział Jezus.
Otóż, każdy może zdobyć to życie, poprzez obrzezanie serca i wzniesienia się. Wznosić się, to właśnie czynicie idąc za mną i rozumiejąc dzieła Pana, a mianowicie aktywność elektromagnetyczną, dzięki której wszystko istnieje w niebie i na Ziemi, aż do stworzenia człowieka. Jest zatem łatwo wznieść się i osiągnąć wiedzę, dzięki której już nie możemy więcej narazić się na to, dzięki czemu ulegamy zagładzie.
Sąd
(27) Zawsze należy mieć na myśli, że ciała niebieskie i dusze idą razem po długiej ścieżce życia, i że w chwili narodzin dusza jest czystą księgą, w której piszemy to co doświadczamy podczas życia. Ateiści powiedzą w tym kontekście, że sprytnie się wyrażam o życiu wiecznym, aby człowiek nie działał niszcząco, i aby wszelkie istnienie nie uległo zagładzie, i że moje słowa są bez podstawy, że Bóg wcale nie istnieje, że nie ma sądu, ani wynagrodzenia. Ja im na to odpowiadam, że w celu podważenia zaufania do Syna, będą musieli również unicestwić Pismo Święte, które odnosi się do życia wiecznego, i całą księgę życia, która udowadnia tę rzeczywistość, i że będą nadal twierdzić, że człowiek istnieje przez przypadek i bez powodu... Czy są oni w stanie choć tylko pojąć, co to jest prawdziwa sprawiedliwość, zasługa i nagroda ? Tłumaczę wam, nie można żyć bez końca z założeń lub mitów, lecz tylko z rzeczami niewątpliwymi. A ci, którzy je szukają, znajdują je w tej księdze życia i w księgach tych, którzy mnie oznajmiali, ponieważ to również jest waszym sądem.
(28) Bądźcie również świadomi, że nie możecie być uczeni i sądzeni w inny sposób, jak tylko poprzez pismo. Otóż, mała księga, która pokazuje wszechświat Boga w rzeczywistości i daje człowiekowi doskonałą wizję świata, która ujawnia treść Pisma Świętego, osłonięte aż do dnia dzisiejszego ; i która tłumaczy każdemu jak on powinien żyć, w celu dostosowania się do rzeczywistości i żyć wiecznie, jest ona niechybnie księgą życia Baranka. Pismo Święte pisze na ten temat, w ten dzień sądu :
Potem ujrzałem (Jana) wielki biały tron i na nim zasiadającego, od którego oblicza uciekła ziemia i niebo, a miejsca dla nich nie znaleziono.
I ujrzałem umarłych (wy wszyscy), wielkich i małych, stojących przed tronem, a otwarto księgi (stary i nowy testament). I inną księgę otwarto, która jest księgą życia (ta księga). I osądzono zmarłych z tego, co w księgach zapisano, według ich czynów.
I morze (ludzi) wydało zmarłych, co w nim byli, i śmierć, i otchłań (czasy ignorancji) wydały zmarłych, co w nich byli, i każdy został osądzony według swoich czynów.
A śmierć i otchłań wrzucono do jeziora ognia (ten, który nadchodzi). To jest śmierć druga, jezioro ognia (pierwsza będąc śmiercią ducha). Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia (nie ma dla niego miejsca w królestwie).
(29) Bo otwieram wam oczy i powracam was do życia poprzez mój chrzest ; to co zapisaliście na waszych duszach podczas swojego życia jest sądzone wedle tego co jest napisane w księgach proroków i w tej księdze życia. Ponieważ zawierają one wyłącznie słowa wiarygodne i żyzne, które zmieniają człowieka ciemności w człowieka światła. Dlatego ci, którzy stosują kłamstwo, wpisują je na własnej duszy, i nie będą mogli należeć do wybranych. Nie będąc w stanie znaleźć się wpisanymi w księdze życia Baranka, gdzie się rozpoznają, nie będą częścią sumy tych, po których przychodzę, aby ich zabrać do królestwa. Wówczas, nie będąc w stanie iść za mną, jak to robią ci ze świętą duszą, zostaną oni wrzuceni do jeziora ognia.
(30) To jest ostateczny sąd, o którym wspomina Pismo Święte. Ponieważ kimkolwiek jesteście, nie możecie uciec przed tym sądem, który ma również na celu oddzielenie kozłów i owiec przed końcem, przed którym was ostrzegali prorocy.
