(1) Nie możemy zostać oświeceni oraz wznieść się jedynie poprzez kontemplację i naukę o dziełach Pana, ponieważ jeśli Ojciec widziałby siebie własnymi oczami, nie byłoby żadnej możliwości elewacji dla człowieka. Co nieuchronnie powoduje całkowitą degradację jego ducha oraz koniec wszelkiej egzystencji. Ale, dzięki księdze życia baranka, która umożliwia wam wkroczyć do nowego świata, ta ciemna perspektywa zostaje unicestwiona. Zobaczcie zatem, jak bardzo dobroczynna jest wiedza, która przywraca wartości pierwotne do stanu początkowego i wiecznego, oraz przywraca ludziom ich wolność, ich wdzięk i przyjemność życia pod Słońcem.
O zmianie epoki
(2) Tak jak istnieje czas, aby zasiać i czas na zbiory, tak samo istnieje czas mroku i czas oświecenia. A jeśli nikt nie jest w stanie wszystkiego wiedzieć, to każdy ze świętym duchem jest jednak zdolny ogarnąć główne dzieła Pana. Tylko jeden jest naukowcem : Bóg. Ja kontempluję jego dzieła i je oceniam. Wznoszę się w ten sposób każdego dnia, stymulując moją duszę do rozwoju, a następnie przekazuję wam ze szczytów to, co widziałem i słyszałem.
(3) Tak więc, widziałem i już pokazałem, że anioły w niebie żyją bez władzy, bez potęgi i bez dominacji. W Kole, jedynie Bóg panuje nad światami. Dlatego też, unieważnia On dziś określone prawa przez ludzi, do których dostosowaliście się, oraz religie, którym oddawaliście się, ponieważ nikt nie ma prawa decydować o losie innych, ani postępować wbrew swojej woli. Jesteście zatem zmuszeni do zmiany waszego trybu życia.
(4) W każdym razie, nie można przejść z jednego świata do drugiego poprzez zmianę roku, lecz tylko po pewnym znaczącym wydarzeniu, które zmienia kolej rzeczy, jak to się stało podczas ruchów Ziemi tam i z powrotem, które w związku z tym wywołały zmiany warunków życia oraz świata. Podobnie się stanie w następnych dniach, ponieważ po czyśćcu, Słońce oświeci Ziemię, która zmieni swoje oblicze. Świat będzie zupełnie inny i w nowej erze, w której zło nie będzie już mogło być praktykowane. Ta zmiana świata, która długo i dokładnie była ogłaszana przez proroków, jest pokazana na tym rysunku :
(5) Doskonali obserwatorzy natychmiast zauważą, że człowiek nigdy nie będzie miał lepszej ilustracji całości dzieł Pana. Ponieważ ponad stopniowym rozwojem ziemskiego ogrodu oraz odróżnieniem epok, pokazuje ona świat wzdłuż całej drogi życia naszych ciał niebieskich, i ujawnia księgę rodzaju, przepowiednię, zmianę ducha człowieka na wyznaczony dzień, tak jak i przejście świata ciemności do świata światła.
(6) Ten opatrznościowy rysunek przedstawia rzeczy zasadnicze. Widzimy rzeczywiście skąd pochodzi człowiek i dokąd zmierza, i że materia oraz duch wszechświata są ze sobą ściśle powiązane, jak na przykład materialna dusza wypełniona duchowym pismem jest jedną całością. Zatem, każdy rozumie, że jest stworzony na obraz Boga, widząc tym razem jego sens oraz wielkość. Czy może wówczas istnieć lepsze objaśnienie na temat wszystkich rzeczywistości ?
(7) W stosunku do tego dnia, w którym Syn objaśnia utworzenie, Izajasz głosi :
Powiecie w owym dniu :
Chwalcie Pana ! Wzywajcie jego imienia !
Rozgłaszajcie Jego dzieła wśród narodów,
Przypominajcie, że wspaniałe jest imię jego !
Śpiewajcie Panu, bo uczynił wzniosłe rzeczy !
Niech to będzie wiadome po całej ziemi !
Te słowa, które służą jako świadectwo, nie mogą się spełnić jak tylko w dniu nadejścia Syna człowieczego, który jest dniem, kiedy dzieła Pana zostają ujawnione i zrozumiane przez narody z całego świata.
(8) Poprzez ten rysunek, widzimy również, że świat żył w pierwszej świątyni, pod namiotem oraz ochroną Mojżesza, i że od dnia dzisiejszego znajduje się w drugiej świątyni, pod ochroną Emmanuela. Ta ochrona nigdy nie ustanie, ponieważ wasze nowe spojrzenie na świat, będzie wam stale uniemożliwiać oddalanie się od prawdy i oblicza Pana.
O oznaczeniu czasu
(9) Ponieważ Ziemia ustabilizowała się obecnie wokół naszej gwiazdy, w jaki sposób określimy kolejne epoki, postawią sobie pytanie wybrańcy Boga ? W którym momencie powinniśmy zacząć liczyć lata, aby usytuować świat na drodze życia ? I do kiedy będziemy je liczyć ? Na to odpowiadam, że możemy doskonale żyć nie martwiąc się dniem, w którym jesteśmy. Ale człowiek jest lękliwy i potrzebuje punktu odniesienia, aby znać swoją sytuację. Z tego powodu, w ciemności, usiłował uchwycić czas, który przemija, licząc godziny, dni, tygodnie i miesiące, jak i również lata tych epok, które on sam ustalał w zależności od tego w co wierzył. Dzięki temu czuł się pewniejszy.
(10) Ale co do epok, człowiek był w wielkim błędzie ; ponieważ, od momentu kiedy zaświeciło Słońce, jedynie ruchy Ziemi mogły ustalić okresy i czas ich trwania. Otóż, ruchy te były zupełnie nieznane. Odtąd omdlali, nie macie już zatem podpory, aby się usytuować w czasie ; z wyjątkiem pojawieniem się Syna, który tłumaczy, że opuszczacie szósty dzień i że wkraczacie do siódmego dnia, dnia odpoczynku szabatu Bożego.
(11) Odpoczynek szabatu Bożego jest królestwem Bożym, które rozpoczyna się od pierwszego dnia, pierwszego roku nowego stulecia, które zaczyna się w dniu przesilenia zimowego. Tego dnia, w którym każdy będzie mógł zobaczyć bramy królestwa szeroko przed nim otwarte, rozpocznie się PIERWSZY rok królestwa Bożego. Jednakże, zmiana działalności nie będzie mogła się zacząć jak tylko po apokalipsie, gdy Słońce wzejdzie ponownie nad Ziemią, której oblicze ulegnie całkowitej przemianie.
(12) Wychodząc z jednej epoki, pozostawiamy również jej datowanie, które zastępujemy nowym oznakowaniem czasu. Ale, prawdę mówiąc, narody nigdy nie wiedziały w jakich czasach się one znajdowały. Ponieważ nie będąc naocznymi świadkami wydarzeń, które miały miejsce w rodzinie słonecznej, ich komentarze na temat wcześniejszych epok nie były oparte na żadnych realnych podstawach. To wszystko było tylko przepuszczeniami, i nic w tym nie było wiarygodne. Toteż, wiele narodów wciąż żyje w różnych epokach, będąc znacznie oddalonymi od prawdy.
(13) Teraz już wiecie, że Słońce świeci nie dłużej niż dwieście tysięcy lat. A epoki ziemskie, które są związane z tamtym czasem są, jak to pokazaliśmy, znacznie krótsze w czasie niż to, co się mówiło. Miejcie wówczas stale na myśli, że rodzina słoneczna znajduje się na samym początku swojej egzystencji, i że mniej więcej dwieście tysięcy lat separuje koniec sześciu dni (dzisiaj) od momentu, kiedy Słońce zaświeciło. Zachowajmy tę datację początku, która jest bardzo bliska prawdy.
(14) Lecz odtąd, człowiek będzie zawsze świadkiem ważnych wydarzeń, a ich datacje będą tym razem poprawne. Zaczniemy liczyć lata królestwa począwszy od nowego stulecia, jak to właśnie widzieliśmy. I będziemy liczyć te lata aż do momentu, kiedy NEPTUN się zaświeci, jak to robi każda gwiazda. Słońce, w odpowiedzi, zmieni zatem nasz świat. Co będzie stanowiło koniec pierwszej epoki królestwa Bożego. Następnie, zaczniemy ponownie liczyć lata aż do chwili, kiedy zaświeci się URAN, który również przyniesie zmiany na Słońcu i na świecie. Co będzie stanowiło koniec drugiej epoki królestwa Bożego. Potem, od nowa zaczniemy liczyć aż do momentu, kiedy SATURN stanie się gwiazdą. Co zakończy trzecią epokę królestwa Bożego. I podobnie będziemy robić aż do momentu, kiedy zaświeci się JOWISZ, który on również ożywi swój własny świat. Co będzie stanowiło zakończenie czwartej epoki królestwa Bożego. I będziemy tak liczyć lata aż do chwili, kiedy nadejdzie koniec naszego SŁOŃCA i jego pozostałych ciał niebieskich. Co zakończy piątą i ostatnią epokę królestwa Bożego w rodzinie słonecznej. Tak więc, wszystkie epoki dające się rozróżnić jedne od drugich, które będą widziały coraz bardziej olbrzymie i czerwone Słońce, będą wyznaczone oraz oznakowane. W ten sposób, i zgodnie z tym, co ma być, aniołowie Boga będą zawsze mieli potwierdzenie okresu, w którym się oni znajdują.
O rytmie życia
(15) Abyście mogli dostosować się do Ziemi i do całości naszych ciał niebieskich, jesteście proszeni, aby żyć wedle czasu słonecznego, oraz, abyście zaczęli nowy rok wedle przesilenia zimowego na obu półkulach. Zegar słoneczny pozwoli wam wiedzieć w jakiej porze dnia się znajdujecie. W ten sposób nie stracicie godziny... A za pomocą cienia kolumny, będziecie znać, oprócz godziny, nadejście przesilenia zimowego i letniego, podobnie jak i jesienną i wiosenną równonoc. Nie stracicie więc pór roku, ani też jego końca i początku. W przeciwnym razie, przyglądajcie się kiełkującym drzewom oraz dojrzałości owoców ; wskażą one wam, w jakiej porze roku się znajdujecie.
(16) Od tej chwili, powinniście się przyzwyczaić do życia bez precyzji czasu, który płynie ; zwłaszcza, że ta precyzja nie może być jak tylko wymyślona i bez żadnej użyteczności. Nie może ona zainteresować jak tylko tych, którzy nie rozumieją, że we wszechświecie nic nie jest dokładne, ponieważ wszystko jest w ruchu i zmianie. Widzieliśmy rzeczywiście, że wszelka istniejąca rzecz jest związana z inną rzeczą, i że stale się zmienia w zależności od okoliczności. Dajcie sobie więc spokój ze wszelkim pojęciem precyzji, ponieważ było ono przydatne wyłącznie w świecie zmechanizowanym, który opuszczacie.
(17) Pokazałem, że prędkość warunków życia odnosi się do prędkości aktywności ciał niebieskich, od których zależymy. Jak to już widzieliśmy, aktywność ta dotyczy ich wewnętrznych i zewnętrznych ruchów, które sprawiają, że się one ruszają, zmieniają i przemieszczają, zupełnie jak każdy z was się rusza, zmienia oraz przechodzi na tym świecie. Tak więc, to właśnie ten, który żyje wedle czasu słonecznego i w rytmie pór roku, ten żyje poprawnie, ponieważ jest to jedyna prędkość życia, która nadaje się dla każdej istoty.
(18) Jest również oczywiste, że to, co się rodzi, rozwija się i daje ponownie życie, jest żywe. Przyznajcie więc, że ciała niebieskie, które posiadają te cechy są żywe, i że, w związku z tym, wszechświat jest całkowicie żywy ! Z tego powodu łatwo jest zrozumieć, że należy pozostać w stałym kontakcie z naturą i żyć wraz z nią w zgodzie, aby spędzić przyjemnie życie. Ponieważ w tym, co jest sztuczne, gubimy się i niszczymy. Stajemy się wtedy chorzy, cierpimy i umieramy. Dlatego mówię, że tylko proste i naturalne życie jest zgodne z przyczynami, dla których jesteśmy stworzeni.
(19) W związku z tym, należy wam zrezygnować na zawsze z użytkowania przebiegu czasu wymyślonego przez człowieka, i żyć wedle spokojnego rytmu dnia i nocy. Ponieważ w królestwie pokoju i wolności, nie będzie już niewoli, ani tych, którzy wam narzucali swoje rozkazy i swój rygor wraz z ich godzinami, ale również z czasem do pracy i odpoczynku, czasem wyjścia i powrotu, oraz wielu innych rzeczy, które czyniły, że staliście się podobni do bydła, które zaprowadzano tu i tam, aż do rzeźni. Musicie więc uważać, abyście już nigdy więcej nie stracili waszej wolności, gdyż, tym razem, nie będziecie w stanie przetrwać na Ziemi.
(20) Wiem, że czas, który upływa był jednym z waszych głównych problemów, gdy w rzeczywistości nie istnieje on jako taki. Teraz już wiemy, że czas to tylko miara szybkości, w jakiej ciała się tworzą, przekształcają i przechodzą. To ta właśnie szybkość wprowadza życie w rytm. Jak to ponownie zilustrować ? Dotarło już do waszych uszu, że ludzie szybcy w rozumowaniu stwierdzili, że jest możliwe cofnąć się w czasie poruszając się bardzo szybko.... Ale wraz ze stałą integracją - dezintegracją materii, która zmienia stan ciała ; jest odtąd dla was wszystkich jasne że, aby cofnąć się w czasie, należałoby aby cząstki z których składają się ciała niebieskie oraz galaktyki, które składają się z ciał niebieskich ; nagle zaczęły działać wstecz, aby stać się ponownie tym, czym były w dniu, do którego ci ludzie pragną dotrzeć... Jest to jedyny warunek, który pozwoliłby na powrót do tego, co było kiedyś, ale bez nich, ponieważ to ich przodkowie by się ponownie pojawili...
(21) Posłuchajcie mnie : skoro ostatnie uderzenie serca znajduje się w przeszłości, i skoro następne znajduje się w przyszłości ; to jest niezaprzeczalne, że czas teraźniejszy jest tylko samą chwilą świadomości człowieka. Chodzi tu rzeczywiście o niezauważalny moment, który stale znajduje się między przeszłością, która ciągnie się daleko w tyle, i przyszłością, która ciągnie się daleko w przód. Świadomość obecności rzeczy jest w ten sposób porównywalna do perły, która przemieszczałaby się po nitce, którą moglibyśmy nazwać ścieżką czasu. Ale pamięć o chwilach, które właśnie minęły, oraz zdolność do wyobrażenia sobie tych, które nadchodzą ; czynią, że świadomość, którą mamy o świecie wydaje się bardziej szeroka i mniej ulotna.
(22) Wyjaśnienie jest po to, aby pokazać, że nie będąc w stanie żyć szybciej lub wolniej niż z prędkością z jaką oddychamy, powinniśmy dostosować się do rytmu życia wedle spokojnej kadencji dnia i nocy, oraz pór roku, które nam dyktują ciała niebieskie. Powstrzymajcie się wówczas ganiać tam i z powrotem w błyskawicznym tempie ; myśląc, że w ten sposób będziecie żyli szybciej i więcej ; ponieważ nie tylko przeszlibyście na Ziemi niczego nie zauważając, ale również tracąc w tym waszą duszę, i marnując dni waszej egzystencji.
O chlebie z nieba
(23) Odtąd, macie pod oczami obraz podziału epok, od początku aż do końca rodziny słonecznej. Zwróćcie zatem uwagę, bardziej niż kiedykolwiek w tym fragmencie księgi, w którym droga Ziemi wszystko wyraża, i która staje się zakwasem, za pomocą którego wyrośnie całe ciasto. Wiedzcie więc, że dni przed nadejściem Syna są dniami chleba bez zakwasu, a dni tuż po jego przyjściu są dniami chleba na zakwasie ; ponieważ staniecie się świadomi, po tym jak zjecie pokarm, który on przynosi : chleb z nieba. A pomnożenie tego chleba, przez Jezusa, jest pomnożeniem tej księgi i jej rozpowszechnienie na świecie. Ale jak to jest, że wy wszyscy widzieliście Jezusa, jak pomnożył ilość chlebów zbożowych, choć otwarcie mówi, że to nie o tych chlebach jest mowa ? To dlatego, że byliście martwi i jeszcze nie zmartwychwstaliście. Oto właśnie dlaczego !
(24) Z tego samego powodu, widzieliście go również jak szedł po wodzie ; choć Jan mówi na końcu księgi, że woda to narody, tłumy i języki. Oto dlaczego był wam potrzebny komentator do wyjaśnienia wam Księgi, oraz pocieszyciel do odnowienia waszego serca i nauczenia was, że z powodu znacznej młodości rodziny słonecznej, wasza dusza dopiero stawia swoje pierwsze kroki na długiej drodze życia.
(25) Dla was, wszystko już było skończone na tej Ziemi, gdzie narody nie miały żadnego wyjścia ; podczas, kiedy bez waszej wiedzy otworzyłem bramy królestwa, których nikt nigdy nie będzie mógł zamknąć. Oto dlaczego Jezus mówi, że kiedy przyjdzie pocieszyciel, poprowadzi on was do całej prawdy. A prawdą jest ten płonący miecz, który mocno wbijam w ziemię, aby oświecał narody i plemiona, i którego nikt nigdy nie będzie mógł wyrwać. Ziemia cieszy się z tego i nadal będzie podążać na swojej drodze wraz z nim, ponieważ jest on jej chwałą i jej pomyślnością.
O jedności narodu Boga
(26) Rozumiecie także, że wkraczając w dzień siódmy, wkraczamy również do Nowej Jerozolimy, która jest duchem i wzorem wszystkich przyszłych miast. Otóż, tym razem wiecie dlaczego Jezus wstąpił do Jerozolimy siedząc na osiołku, maluchu oślicy. Od początku mówiłem, że to ja byłem tym osiołkiem, na którym Jezus siedzi, ponieważ nie jest dane posłanemu z nieba, aby umarł poza miastem aniołów, do którego prowadzi on nieuchronnie świat. Zrozumcie więc, że ten, który bierze imię Pana Boga nadaremno, co znaczy bez objaśnienia starej i nowej świątyni, oraz nadejścia sanktuarium, w którym rządzi Nowa Jerozolima, jest najwyraźniej kimś, kto, wedle prawa, nie zasłużyłby na narodzenie się na świecie.
(27) Wraz ze mną, który jestem jego spełnieniem, proroctwo znajduje całą swoją siłę w swojej wymowie. Toteż, nie czekajcie, aby uwierzyć, że wasze koncepcje egzystencji topią się pod ogniem piekła, które one sprowadziły. Ponieważ Jezus żył we mnie, choć nie byłem tego świadomy, a wy ukrzyżowaliście mnie, abym to sobie uświadomił. Byłem wśród was, ale wy mnie nie widzieliście. Przemawiałem do was, ale wy mnie nie słuchaliście. Teraz mnie widzicie i słyszycie ; bo oto jestem, ja i wszyscy ci, których Bóg mi daje.
(28) Kiedy odpowiada on Hiobowi (streszczenie Jakuba), pokazując mu odwagę swojego syna, którego on porównuje do dumnego hipopotama, Ojciec rzekł do niego :
Jego wspaniałe i silne tarcze
Są jakby ulane, nieporuszone ;
Zwarte jedna z drugą,
A powietrze nie przedostaje się pomiędzy nimi ;
Jak bracia, którzy się obejmują,
Chwytają, pozostając nierozłącznymi.
Jego parsknięcia powodują blask jasności ;
Jego oczy są jak powieki jutrzenki.
Wy, którzy mnie słyszycie, jesteście tymi tarczami Syna : tymi spójnymi braćmi, jakby ulanymi i nieporuszonymi. Wiecie sami, że ta braterska unia jest waszym zbawieniem, i że po zniszczeniu świata, pozostaniecie tylko wy, wybrańcy Boga ; czyli bardzo mała ilość ludzi, identyczna do tej na samym początku.
(29) Prawo niebios jest wam dane, aby na zawsze pozostało waszym kierującym elementem wewnątrz Nowej Jerozolimy, ponieważ wszystko co czynił człowiek w ciemności było destrukcyjne. Obecnie, zdajecie sobie z tego sprawę. Nie należy więc niczego dotykać, aby respektować pierwotny porządek ustalony między wszelkimi rzeczami. Oto moje przykazanie, które was jednoczy wokół mnie. I to ci, którzy są oznaczeni pieczęcią Boga, będą wiecznie żyli ; Bóg przemawiając do wszystkich : Wznosząc się aż do mnie, stajesz się wieczny, moje dziecko.
(30) Tak więc, śmierci już nie ma dla ludzi ze świętym duchem, ani żadnego strachu przed starzeniem się oraz zniknięciem ; pozostaje tylko ich dusza, która będzie żyła wszystkim tym, co oferuje droga życia. Zgromadź się więc wokół mnie mój narodzie, jestem twoim zbawieniem i jedynym, który jest dany temu światu. Jedna pieczęć nas łączy : pieczęć Boga Żywego. Jedno światło nas oświeca, i jedno serce jest nam dane, bo z Jego miłości się urodziliśmy.
